Cart0
Your shopping cart is empty!
Sale

Το ποίημα είναι ικρίωμα. Ο δήμιος περιμένει τον ποιητή. Ο ποιητής περιμένει τον δήμιο. Τα ποιήματα δεν γράφονται στη γλώσσα σου γράφονται στη γλώσσα τους. Το ποίημα είναι μια μοτοσικλέτα που έρχεται διαρκώς από τον Πύργο. Η ποίηση δεν αφήνει πίσω της αιχμαλώτους. Δεν θα σε βρούνε· τα ποιήματα κατέφαγαν τα ίχνη σου. Ο ποιητής δεν ζητάει από τον αναγνώστη κατανόηση ζητάει ευθύνες. Ο ποιητής δεν θέλει να πει. Ο ποιητής δεν γίνεται να θέλει. Ο ποιητής είναι αυτός που μετανιώνει. Το ποίημα σε ερμηνεύει το ίδιο και το τραύμα. Η ποίηση χρειάζεται τις λέξεις της αλλά όχι πάντα. Δεν είναι που σου κλέβει την ελπίδα ο ποιητής είναι που σου κλέβει την απελπισία. Η ποίηση είναι η όραση των λέξεων. Όλα τα ποιήματα είναι ημιτελή. O ποιητής καταμετρά και βρίσκει λάθος το μηδέν. Η ποίηση, βλέπεις, δεν σου κολλάει στην αλήθεια ένσημα. Ποιο ποίημα είναι το πιο ποίημα; Περνούν οι ποιητές και κόβουν κεφάλια – θα ’χετε ψωμί να φάτε. Το μέλλον είναι σύντομο γι’ αυτό βραδυπορεί η ποίηση. Κλάμα ακούγεται· δεν υπάρχει ανάγκη για άλλο ποίημα. Μόλις κατάπια ένα ποίημα – ούτε λέξη δεν θα πάρουν από μένα. Η ποίηση είναι ένα ράμφος που σκάβει μέσα στο κορμί σου σκάβει μέσα στο πολεμικό κορμί σου. Η ποίηση σκοτώνει τα αιχμάλωτα φωνήεντα κι όλα εκείνα τα σύμφωνα κορμιά με το κλειστό το στόμα. Αυτό θέλω να πω: μετά την ποίηση δεν απομένει τίποτα.
Πίσω στο: ΠΟΙΗΣΗ-ΘΕΑΤΡΟ