Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θερμαϊκός η ποιητική συλλογή του Ανδρέα Ταζογλίδη, με τίτλο «Γκρίζες Αποχρώσεις». Ο ποιητής μέσα από το γλαφυρό του ύφος, εξυμνεί τη μοναξιά, η οποία παρουσιάζεται και ορίζεται ποικιλοτρόπως, πάντα όμως φορτισμένη με το ανέκκλητο της μοίρας και το αδηφάγο πέρασμα του πανδαμάτορα χρόνου. Καταφέρνει να διαμορφώσει, μέσα από εικόνες και αντικείμενα της καθημερινής ζωής, ένα γκρίζο τοπίο, στο οποίο κυριαρχούν η αγωνία της ύπαρξης και η απομόνωση της ψυχής. Ακόμη και στους ακροτελεύτιους στίχους της συλλογής, η βεβαιότητα και το αναπόφευκτο της μοναξιάς επιμένουν.
Παραλογισμός
Έσβησε και το τελευταίο φως
που έφεγγε πίσω απ' τις γρίλιες
σ' ένα άγνωστο παράθυρο της απέναντι πολυκατοικίας
με μια φιγούρα αχνή στο βάθος
να κινείται πότε πότε πέρα δώθε
(ήταν, σίγουρα, φιγούρα γυναικεία!)
Έσβησε έτσι γι' απόψε και η τελευταία μου ελπίδα
για μια σπουδαία ερωτική ιστορία.
Άλλωστε, ποτέ δεν ήμουν φανατικός του σινεμά.